நீலக்குறிப்பேடு

  

                                                                 ஏ.பாக்கியம்

              (பாரதி புத்தகாலயம் வெளியிட உள்ள புத்தகத்தை பற்றிய அறிமுகம்)                                      

  நீலக்குறிப்பேடு என்ற இந்த புத்தகத்தை வாசிப்பதன் மூலம் புரட்சியாளர் லெனினுடன் வாழ்ந்த உணர்வைப்பெறமுடியும். வாசிக்கும்வரை மட்டுமல்ல வாசித்து முடித்த பிறகும் அந்த உணர்வுகளும், நினைவுகளும் நம்மை விட்டு அகன்றிட மறுக்கும். அத்தகைய சக்தியான படைப்பாக இந்த 

   

    நீலக்குறிப்பேடு என்ற புத்தகம் திகழ்கிறது. இது குறுநாவலா? பயணக் கதையா? குடுப்பச் சித்திரமா? புரட்சிக்குழுக்களின் செயல்பாடுகளா? என்று பிரித்துச்சொல்ல முடியாத அளவிற்கு அனைத்து தன்மைகளையும் உள்ளடக்கிய படைப்பாக இந்த நூல் உள்ளது. 

    

    ஒரு புத்தகத்தை வாசிப்பதன் மூலமாக பல விபரங்களை தெரிந்துகொள்ள முடியும்.  சில புத்தகங்கள் உணர்வுகளை மட்டும் ஏற்படுத்தும். ஆனால் இந்த நீலக்குறிப்பேடு  இந்த இரண்டுக்குமான இடைவெளியை இல்லாமல் செய்து விட்டது. 

  ருஷ்யாவை 1917-ம் ஆண்டு புரட்சிகர சூழல் என்னும் சூறைக்காற்று சுற்றி  வளைத்திருந்தது. கொடுங்கோல்  ஆட்சி நடத்திய சார் மன்னன் தூக்கியெறியப்பட்டான். முதலாளித்துவ வர்க்கப் பிரதிநிதியான கெரன்ஸ்கி தலைமையில் ஆட்சிநடைபெற்ற காலம். 

 கெரன்ஸ்கி அரசு தொழிலாளர்களையும், போல்ஷ்விக்குகளையும் கடுமையாக அடக்கியது. லெனினை ஜெர்மன் நாட்டு உளவாளி என்றும், மொடாக்குடியன் என்றும், பெண் பித்தன் என்றும் அவதூறுகளை அள்ளிவீசிய காலம். லெனினை பிடித்துக்கொடுப்பவர்களுக்கு சன்மானம் என்று அறிவித்து மோப்பநாய்களையும் வேட்டைநாய்களையும் கொண்டு காடுகழனியெல்லாம் தேடியது. 

  இத்தகைய சூழ்நிலையில்தான் லெனின் பெட்ரோகிராட் நகரத்தை அடுத்துள்ள குக்கிராமத்தில் தலைமறைவு வாழ்க்கைக்கு செல்கின்றார். அக்கிராமத்தில் எமல்யனோவ் என்பவரின் நிலத்தில் புல் அறுக்கும் பின்லாந்து நாட்டு வேலைக்காரனாக வேடமிட்டு  நடத்தும் தலைறைவு வாழ்வை விளக்குவதுதான் இப்புத்தகத்தின் நிகழ்வுகளாகும். 

 லெனின் வாழ்வில் இது சிறுபகுதியாக இருந்தாலும், கொந்தளிப்பு நிறைந்த காலம் என்பதால் வாசகனின் உள்ளத்தில் பெருவெள்ளத்தையும். உணர்ச்சி பிரளயத்தையும் ஏற்படுத்துகின்றது. லெனின் அக்கிராமத்திற்கு ரகசியமாக பயணம் செய்வதே திகிலூட்டுவதாக உள்ளது. 

 லெனினும், ஜுனோவிவ் இருவரும 

படகில் கடந்து செல்லும் 

அந்த பரந்த ஏரியின் நிசப்தமும், 

அதன் பூவிரியும் கரைகளும், 

கால்கள் புதையும் சகதியும், 

மிதமான தென்றலும, 

அசைவற்ற நீரின் நிசப்தமும், 

ஒளியை விழுங்கும் இருளும்  

இரவை போர்த்திக்கொள்ளும்  அமைதியும் 

வாசகனின் லேசான இதயத்தை  கலைத்து படபடப்பை கூட்டுகிறது.

 எப்படி தலைமறைவு வாழ்க்கை வாழவேண்டும்? எப்படி மாறுவேடத்தில் நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதற்கு  பல செய்முறை விளக்கங்களை லெனின் மூலமாக இப்புத்தகம் வழங்குகிறது. பின்லாந்துகாரன் வேடத்திலும் புல்அறுக்கும் கருவிகளுடன் லெனின் எப்போதும் காட்சி தருகின்றார். சூழ்நிலைக்கு ஏற்றவாறு லெனின் துரிதமாக தன்னை தகவமைத்துக்கொள்கிறார். 

 ஈரப்பதம் நிறைந்த சிறிய குடிசை, மழைபெய்தால் ஒழுகும் நிலை, சிறிய வைக்கோல் படுக்கை கொசுக்கடிகளின் வலிகளுக்கும், அதன் ரீங்கார ஒலிகளுக்கும் இடையில் புதிய இடம் என்ற சிறிய வேறுபாடின்றி லெனின் தனது பணிகளில் மூழ்கினார். 

 எமல்யனோவின் குடும்பச் செயல்பாட்டை விவரிக்கின்ற விதம் வாசகனை அக்குடும்பத்தின் அங்கத்தினனாக மாற்றி விடுகின்றது. புரட்சியின் தலைமையகம் தற்காலிகமாக தனது சிறிய குடிசைக்குள் செயல்படுவதை எமல்யனோவும் அவரது மனைவியும் அறிந்தே செயல்பட்டனர். 

 நான்கு மகன்களும் அதுவரை இல்லாத மாறுபட்ட பணிகளில் ஆர்வமாக ஈடுபட்டனர். பாதுகாப்பு அரணாக, தகவல் தொடர்பு நிறுவனமாக ஒற்றர்படையாக, உணவு ஏற்பாடுகளை செய்யும் பிரிவாக துல்லியமாக வேலைப்பிரிவினை செய்து குடும்பமே செயல்பட்டது.

 ஆயுதங்களை எப்போது பயன்படுத்த வேண்டும்? எப்படி பயன்படுத்த வேண்டும்? அரசியல்வாதிக்கும் இராணுவ வீரனுக்கும் என்ன வேறுபாடுகள்? தவறான பாதைகளின் விளைவுகள் என்ன? போன்ற பல தந்திரோபாயங்களை விளக்கிட பலபக்கங்கள் தேவைப்படும். ஆனால் இப்புத்தகத்தில் நிகழ்வுகளின் காலத்தையும், களத்தையும் வாசகனின் கண்முன் காட்சிப்படுத்தி நிறுத்துவதால் சில வரிகளே மேற்கண்ட பெரும் கேள்விகளுக்கு விடைஅளித்து விடுகின்றது.

 தலைமறைவு வாழ்க்கையும் துண்டிக்கப்பட்ட இடமும் புரட்சிகரமான பணிகளை செய்வதற்கு தடையாக இருக்க முடியாது என்பதற்கு இப்புத்தகம் லெனின் மூலமாக பல தடயங்களை விட்டுச்சென்றுள்ளது. தனித்த இடத்தில் பரந்த புல்வெளியோடும், நிலவோடும் மட்டுமே உறவாடும  நிலை இருந்தாலும, அனைத்து பத்திரிக்கைகளையும் ரகசியமாக வரவழைத்து அவற்றை லெனினும் மற்றவர்களும் வாசிப்பதன் மூலமாக அன்றைய ருஷ்யாவின் கொதிப்பான நிலையை வாசகனுக்கு விவரிக்கின்றனர். 

 பத்திரிக்கைகளில் வருகின்ற செய்திகளுக்கு தினசரி லெனின் மறுப்புகளை எழுதிவந்தார். அத்துடன் முக்கிய அரசியல் நிலைபாடுகள் பற்றியும் மாறிய சூழல்கள் பற்றியும் லெனின் பிரசுரங்களை எழுதி ரகசியமாக வெளியிட்டார்.

லெனின் தொழிலாளர்களுடன் கலந்துரையாடித்தான் துண்டுபிரசுரங்கள் எழுதுவதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தார். வேட்டைக்காரனுக்கு பயந்து பதுங்கி இருக்கும் மிருகங்கள் போல் தலைமறைவு வாழ்க்கையில் இது சாத்தியமா? லெனின் எப்படி சாத்தியப்படுத்தினார் என்பது இப்புத்தகத்தில்  விளக்கப்படுகிறது. 

  முக்கிய ஊழியர்களை வரவழைத்து மற்றவர்களுடன் உரையாடவிட்டு தான் மாறுவேடத்திலோ,  ஒளிந்திருந்தோ அதைக்கேட்டு நிலைமைகளை புரிந்து கொள்வார்.அதன் பிறகு அதற்கான பதிலையோ விளக்கத்தையோ எழுதுவார்.

லெனினுக்கும் ஜுனோவிவிற்கும் அந்தக் சின்னஞ்சிறிய குடிசைக்குள் நடைபெறும் விவாதங்கள் ருஷ்யாவின் அரசியல் பொருளாதார நிலைமைகளை நமக்கு விளக்குவதுடன் கட்சிக்குள் இருந்த சகலவிதபோக்குகளையும் அறிந்துகொள்ளக்  கூடியதாக உள்ளது.

  உரிய தயாரிப்புகள் இல்லாமல்  எந்த தாக்குதலும் பயன் தராது என்று ஜுனோவிவ் கூறுகின்றார். ருஷ்ய மார்க்சிஸ்ட்களின் நீண்டகால தாயாரிப்புகளை லெனின் எடுத்துரைக்கின்றார். தத்துவ விளக்கங்கள் அரசியலுக்கு உதவாது என்று ஜுனோவிவ் மறுத்துரைக்கின்றார். பிளாட்டோவின் தத்துவாதிகள் அரசாள வேண்டும் அல்லது அரசாள்வோர் தத்துவம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்ற சொற்றொடரை முன்வைத்து லெனின் தத்துவத்தையும் அரசியலையும் இணைக்கின்றார். 

  இவை இரண்டிற்கும் அமைப்பிற்கும் உள்ள அவசியத்தையும் விளக்குகின்றார். பயனற்ற மோதல்கள் தேவையற்ற இழப்புகளை ஏற்படுத்தும் என்று ஜுனோவிவ் அச்சத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். இழப்புகள் ஏற்படும் என்பதால் வாய்ப்புகளை பயன்படுத்த தவறவிடக்கூடாது  என்றும் இழப்புகள் நம்மைபோன்ற தனிநபர்களுக்குத்தான் தொழிலாளி வர்க்கத்திற்கு அல்ல என்று லெனின் தனது கருத்துக்களை முன்வைத்து ஏற்கச்செய்கிறார்.

  இந்த விவாதங்களுக்கு இடையே போல்ஷ்விக்குகள் ஆட்சியை பிடித்தால் தொடர்ந்து நடத்தமுடியுமா? வேண்டுகோளுக்கு பதிலாக உத்திரவிடவேண்டும். போராட்டத்திற்கு பதிலாக முடிவெடுத்து அமுலாக்கிட வேண்டும் என்ற கேள்விகள் எழுகின்றது. இந்தக்காலத்தில் லெனின் நேர்த்தியாக குறிப்பெடுத்து எழுதிமுடிக்காமல வைத்திருந்த  அந்த நீலநிற குறிப்பேட்டை அவசரமாக தேடுகின்றார். அதை எழுதிமுடிக்க வேண்டிய தருணம்  என்று நினைக்கின்றார். 

  அரசைப்பற்றிய கருத்துக்களையும் புரட்சியை பற்றிய பார்வையை  வரலாற்று ரீதியான அணுகுமுறைகளையும், பாட்டாளி வர்க்க சர்வாதிகாரம் பற்றிய தத்துவத்தை மேலும் வளப்படுத்துவதற்கான குறிப்புகளையும் முன்வைத்து புத்தகமாக எழுத ஆரம்பிக்கின்றார். நீலக்குறிப்பேட்டை அவர் தொடர்ந்து தேடுவதும் அதையே இந்த நூலுக்கு தலைப்பாக மாற்றி இருப்பதும் அந்த குறிப்பேட்டின்  முக்கியத்துவத்தையும் அதில் பொதிந்துள்ள தத்துவார்த்த அரசியலையும்  நமக்கு விளக்குகின்றது.

  புரட்சியாளர்கள் உடல் ஆரோக்கியத்திற்கு  உரியகவனம் செலுத்த வேண்டும் என்பதற்கு லெனின் கடைபிடித்த வழிமுறைகள் புதிய பாடமாக உள்ளது. நடைபயிற்சி, மலைஏறுதல், நீச்சல், குதிரை ஏற்றம், மீன் பிடித்தல் என்று பலமுறைகளை பின்பற்றி உள்ளார்.

 எமல்யனோவின் மவியுடன் உரையாடும்போதும், அவரின் பணிகளை பார்க்கும்போதும் பெண்விடுதலை பற்றி விவாதிக்கின்றார். கடுமையான பணிச்சுமைகளை புதிய கண்டுபிடிப்புகள் மூலமாக குறைக்க முடியும் என்ற கருத்துக்களை முன்வைக்கின்றார். புரட்சிக்கு பிறகு அவரின் பணிகளில் மாற்றம் வரும் என்ற நம்பிக்கையை உருவாக்குகின்றார்.

 எமல்யனோவின் குடும்பத்தையும் அவரின் குழந்தைகளையும் பார்த்து  லெனின் பெருமிதம்   அடைகின்றார். தனக்கு அப்படி ஒரு வாய்ப்பு அமையவில்லையே என்று ஏக்கம் கொள்கின்றார். குடும்பத்தின் மீதும் அந்த குழந்தைகள் மீதும் லெனின் காட்டும்  அலாதியான உணர்வுகளும்  வாசகனுக்கு லெனினை பற்றிய அனுதாப உணர்வு ஏற்படுகின்றது. அதே நேரத்தில் புரட்சியாளர்கள் குடும்பத்தை  நேசிக்கத் தெரியாதவர்கள் என்ற பொய்யுரைகளுக்கு பதிலாகவும் அமைகின்றது.

  குடும்பத்தை மட்டுமல்ல இயற்கையின் அழகை ரசிப்பதற்கும் தவறவில்லை. அகன்ற ஏரியையும், பரந்த பசுமையான புல்வெளியையும் அடர்ந்த மரங்களையும் இவற்றின் மீது கவிழ்ந்திருக்கும் மேகங்களையும் ரசிக்கும் லெனின் இவற்றை எல்லாம் வர்ணிக்க கார்க்கி என்ற கவிஞன் தன்னுடன் இல்லையே என்று ஏங்குகின்றார். கவிஞர்களுக்கு தனிமை தேவைதான் அதேநேரத்தில் மக்களிடம் இருந்து தனிமைபட்டுவிடக்கூடாது என்கின்றார். சிற்பிக்கு எந்த அளவு கலைகள் முக்கியமோ அந்த அளவு மக்கள் நமக்கு முக்கியம் என்று கருத்துக்களை விரித்துச்செல்கின்றார்.

   நீலக்குறிப்பேடு என்ற இந்தப்புத்தகம் புரட்சிகரமா அரசியல் நடவடிக்கைகளை மையப்படுத்தி இருந்தாலும் எந்தக்கருத்தும் வலிந்து திணிக்கப்பட்டதாக உணரமுடியவில்லை.  கதாபாத்திரங்களின்    வாழ்வினூடாக எழுத்துக்கள் செல்கிறதே தவிர எழுத்துக்களினூடாக கதாபாத்திரங்கள் செல்வது பின்னுக்குச் சென்றுள்ளது.  வாசிப்பு என்ற இன்பத்தினூடே எண்ணற்ற உணர்வுகளை உருவாக்கி உலாவரச் செய்கின்றது இந்த நீலக்குறிப்பேடு. 

                                                         -----------------